P. C. BOUTENS (1870-1943) groeide op in een streng protestants Zeeuws milieu. Na het doorlopen van het gymnasium studeerde hij klassieke talen in Utrecht. In 1899 promoveerde Boutens op een onderzoek naar de Griekse komedieschrijver Aristophanes. Eerder vertaalde hij al Plato’s symposium. In 1891 debuteerde hij als dichter. Zijn eerste werk was geïnspireerd door Herman Gorter, maar naast de invloeden van de Tachtigers gebruikte Boutens ook Plato, Sappho en de Bijbel als inspiratiebronnen. Zijn stijl is gebaseerd op het idee van het bereiken van een ‘hogere werkelijkheid’, in Boutens’ visie een die ‘Gods geheim’ zou benaderen.